kikiamNyongLahat

Si Juanita. Si Juanita na maganda. Si Juanita na makinis ang kasingit-singitan. Si Juanita na mapagmahal. Si Juanita na mabait na bukas 24 oras sa lahat. Si Juanita ulit. Mahilig siyang gumala sa gabi upang mag-alok ng lahat na pwedeng alukin para sa pamilya. Uuwi na lang siya na may dalang supot ng pagkain at gamot para sa nanay, tatay kapatid at kapit-bahay na may sakit. Ganito ang eksena.... Nay, nandito na po ako. May dala po akong pagkain at gamot. Nay, Nay, Nay! Nay! Bakit hindi kayo sumasagot? Nay? Bakit niyo ko iniwan? (Sinampal ni Juanita ang Nanay baka sakaling sumagot. Mga sampung sampal) Nakakumot ang Nanay. Tinanggal nya ang kumot nito. Nagulat si Juanita. Hindi pala niya Nanay ang nakahiga kung hindi ang kapit-bahay nila. Tumayo na lang siya na parang walang nangyari at hinanda ang dalang pagkain. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, hindi nagbabago ang kanyang gawain. Gala sa gabi, alok-alok ng lahat ng pwedeng alukin at mag-uwi ng pagkain. Minsan, naisip na niya na

Nasaniban ako ni Miriam Defensor Santiago. Tinatakot kita! Matakot ka! Matakot ka!  WAAAAAh! May trending balita. Sa twitter, facebook, blogs at telebisyon. Isang babaeng may malaking muscle na kayang lagyan ng gripo sa tagiliran lahat ng taong madadaanan. Kaya nya din magfliptop habang nakabending. Siya ay si AMALAYER. Hindi ko alam kung bakit siya trending sa lahat ng social site. Dahil masyado akong nacurious kung bakit, nagtanong-tanong ako at nagsearch kung sino ba talaga sya. Pinanood ko ang video. Napangiti ako at hiyaw na parang si Mega sa palatastas ng isang produkto. Pinanood ko na nga...... Kahit anong sabihin natin mali lahat ng kanto ng pangyayari. Mali dahil matanda ang kausap kailangan ng paggalang at respeto, mali dahil pwedeng kausapin ng mahinahon ang kausap. Sakanya na nanggaling na may pinag-aralan sya, mali dahil kung sumusunod tayo sa panuntunan ng isang bagay hindi mangyayari ang mga ganyang bagay, at mali dahil kahit na anong sabihin ng isang tao kung tu

Hindi mo hawak lahat ng nangyayari sayo at sa paligid, kailangan lang isipin na hindi mangyayari ang isang bagay kung hindi mo kayang lagpasan at irapan na lang ito kapag nakabangon na. Minsan, maka-Diyos ako. Dasal-dasal konti at medyo simba-simba. Pero sa lahat na nagyayari sa buhay ko hindi ko alam kung ano ang paniniwalaan ko. Parang Atheist pag-emo o maka-Diyos na dasal-dasal at simba-simba.  Nagpapasalamat na lang ako dahil binatukan ako ng isang tao at paunawain kung ano ang dapat paniwalaan at dapat na pananaw sa buhay. Isang buwan na ang tumakbo, nakapag-move on na ko sa lahat ng pasakit at hirap na pinagtagumpayan ko. Hindi ko din naman inaasahan na mahihiwa ako at humiga na halos isang buwan sa kama dahil hindi makapaglakad. Dito ko naranasan ang lahat at makilala ang patuloy na kikilalanin. Hindi na ko pilantod kagaya ng dati na kailangan ng tungkod para makapaglakad, hindi ko na kailangan uminom ng gamot araw-araw, hindi ko na kailangang umiyak habang nakahig